Deze week kreeg ik met de dood te maken. Het begin van een nieuwe periode volgens mij. Want wat 15 jaar geleden begon als een golf van afstudeerfeestjes verschoof naar babyshowers & bruiloften en maakt nu voorzichtig plaats voor uitvaarten. Dat is mij niet verteld!
Vanaf het moment dat ik kon lopen werd mijn wereld verdeeld in twee perioden; doordeweeks en weekend. Op iedere leeftijd variërend van invulling wel altijd duidelijk bepaald door de dag van de week. Gesplitst in dagelijks basisschool en zondagse zwemles, middelbare school en scouting in combinatie met vakantiebaantjes. Zo door naar studeren in Eindhoven en Delft met een expansie van de sociale activiteiten, een groeiende vriendenkring, en nog steeds de vakantiebaan in de Efteling. Voor dat je het weet een fulltime baan, een vriendenkring die onderhouden dient te worden, en gitaarspelen bij het kampvuur. Daarbij word ik door de jaren heen zelfstandiger. Dus spendeer ik meer tijd aan poetsen, doen van boodschappen, en de was.
De invulling van mijn uren doordeweeks zijn daarbij bepaald met beperkte vrijheid. Mijn schoolrooster liet geen spijbelen toe en de huidige arbeidsovereenkomst stelt een inzet van 40 uur per week. Het weekend is dus wat ik als totale vrijheid ervaar. Vanaf vrijdag 17:00 t/m maandag 8:00 heb ik het voor het zeggen!
Waar ga ik heen? Wat ga ik doen? Wie neem ik mee? Of blijf ik thuis? Wat is er nieuw op Netflix?…….Enorm veel keuzes. Fantastisch. Dit heeft mij afgelopen jaren veel gebracht. De nachten die ik met vrienden heb doorgehaald om de zon op te zien komen of juist de momenten om thuis games te spelen terwijl het stormt. Fantastisch. Nou heb ik dit weekend twee uitvaartdiensten in de aanbieding en geen uitnodiging voor een babyshower. Nu dus de keuze om afscheid te gaan nemen. Shitzooi.
Joost is afgelopen dinsdag overleden. Een strijd die hij niet kon winnen. Ruim vijf jaar geleden leerde ik Joost als collega kennen. Een lolbroek. Met een glimlach op zak de werkvloer op. Terwijl ik druk bezig wat met mijn targets halen, was hij op internet nieuw klusmateriaal aan het uitzoeken of de Dumpert top 5 aan het bekijken. Dit afwisselend met een flauwe mop, sterk verhaal over de carnavalsvereniging, of met trots een gezinsanekdote. Hiermee leerde hij mij inzien dat ik mezelf niet te serieus moest nemen. Lach om wat er is, geniet van wat er komt.
Hoe ga ik nu dan genieten van dit afscheid. Ik wil geen weekenden gevuld met bezoeken aan crematoria en kerken. Huilende mensen, mooie bloemen, en nog mooiere woorden. Dit wordt nu geruild voor tentfeestjes in iemand zijn achtertuin, taarten in kleur van het geslacht van de embryo, en wakker worden op een bank ergens random met je spullen kwijt.
Dankjewel Joost. Je was zeker anders geaard. Geaard op lachgas volgens mij. Dat nog veel weekenden in mijn leven met een glimlach mogen volgen.
Leave a comment